Een update uit de Tropen!

Ik ben nooit echt een ‘lief dagboek’ schrijver geweest! Dat zal ik denk ik ook nooit worden.Toch vind ik heb hebben van zo’n soort weblogje wel leuk, vooral omdat ik weet dat ik trouwe lezers schare heb. Ik ben de laatste tijd erg druk bezig geweest met het omzetten van de inhoud van jazzlinks.net naar de nieuwe website music impassioned database. Ik schat in dat ik op zo’n 80% zit nu. De laatste loodjes en dan ga ik me meer bezig houden met andere soorten muziek in de wereld. Het lijkt me kicken om op een gegeven moment een heel grote muziek database te hebben, waar door internet links verbanden worden gelegd tussen allerlei musici die met elkaar te maken hebben of hebben gehad. Een speurtocht door de muziek als het ware.

Hier in Cabarete kan ik nog steeds in de middag heerlijk aan het strand vertoeven. Er gaat voor mij een soort van rust vanuit. Het geluid van de zee, de warmte, de mooie kleur van de zee verstild mijn onrust. Deze zee werd behoorlijk opgestuwd de afgelopen tijd onder invloed van de diverse hurricanes die noordelijk langs Cabarete trokken richting de USA. Het bracht wel meer regen en hoge golven en af en toe echt heftige wind, maar echt last hebben we hier niet gehad. Het schijnt alweer heel wat jaren geleden dat hier in Cabarete de stormen aan land kwamen. Dit is meer in de regio van Santa Domingo en in Punta Cana het geval.
De laatste tijd begint het ook wel te kriebelen om meer van het eiland te gaan bekijken. Maar ik wacht nog op de juiste impuls zogezegd. Ik heb op een forum een oproepje geplaatst voor mensen die ook zin hebben om per bus het eiland te gaan rond toeren. Lekker primitief tussen de lokale bevolking. De meeste toeristen verblijven doorgaans in de All Inclusive Resorts en er is een soort van angst om onder de lokale bevolking te komen. Persoonlijk vind ik het allemaal wel mee vallen. Door het leven hier in Cabarete merk ik dat de mensen wel vriendelijk zijn. Het is gewoon een kwestie van benaderen. Het feit dat ze arm zijn en heel graag je geld willen is een menselijke reactie. Ik heb er ook aan moeten wennen. Wellicht nu ze mij hier dagelijks zien rondstruinen, snappen ze ook dat ik geen doorsnee toerist ben. Maar je hebt er ook nog steeds bij die me die ‘rotzooi’ winkels in proberen te sleuren. Ik laat het lekker van me af glijden. Indien je ze vriendelijk behandelt, zijn ze ook vriendelijk naar jou. De nieuwsberichten die je wel eens hoort, zoals laatst die gruwelijke moord en verkrachting van een Nederlandse man heeft ook zijn achtergrond. Naar ik heb vernomen, scheen het een restaurant eigenaar te zijn die een vreselijke mentaliteit had en lokaal personeel als slaven behandelde. Ook was het een niet erg graag gezien persoon in andere openbare gelegenheden. Nu praat ik niet goed dat die Haïtianen hem op een werkelijk beestachtige wijze van het leven hebben beroofd, maar overal in de wereld als je zwaar over de scheef gaat kan je op reacties wachten lijkt mij. Dat is niet typisch iets voor de Dominicaanse republiek. Leven en laten leven is het motto en respecteer mensen voor wie ze zijn.

Nou mensen...ik hoop dat het een beetje te harden is in het ‘ollandse’. Uiteraard zie ik regelmatig op internet nog de kranten in. Het wel en wee over de vorming van een rechts kabinet. Ineens bedenk ik me dat ik hier nog geen enkel hoofddoekje heb gezien....!

Het –laat ik hier maar verder niet op ingaan- weer. Ik leef met jullie mee!

Kleine genoegens des levens: een bloeiende cactus

Velen trouwe lezers zullen zich nu afvragen of het wel allemaal goed gaat hier met mij in de tropen. Heeft de tropenkolder dan toch toegeslagen? Ik zie de vertwijfeling op de letters verslindende koppies. Rode wangen en diepe rimpels worden getrokken in de voorhoofden. Een bloeiende cactus? Was ist loss??
Toch kan ik u geruststellen. Het is geen tropen kolder. Alleen heb ik dit proces met veel genoegen mogen aanschouwen. Uitermate rustgevend om dit te mogen zien. Nu ben ik inderdaad niet iemand die zoiets nastreeft. Toen ik ging googelen las ik op diverse plekken over het onderwerp van een cactus die in de bloei gaat, dat het een levensdoel is van velen cacti liefhebbers. Een bloeiende cactus zien en dan sterven is zo ongeveer het motto. Het eigenaardige aan de info die ik las, is dat het vanuit de cactus inderdaad een moment is waarop de plant verwacht dood te gaan, door extreme omstandigheden. Dan gaat hij bloeien om zijn zaad ter aarde te storten. Want de bloem zit inderdaad vol met zaad, hetgeen een prachtige aanblik geeft. Maar ik voel me daar niet schuldig onder. Die plant stond daar al, toen ik hier kwam wonen. Dus nu niet gelijk met een verwijtend vingertje gaan zitten zwaaien. Mijn indruk is dat de plant het prima naar zijn zin heeft. Er is de laatste tijd regelmatig weer wat water over hem heen gekomen en persoonlijk denk ik dat deze serenade aan de dood een totaal overbodige handeling is geweest. Maar ik heb van de dagen dat dit proces met zich meebracht genoten!
Het is zeker mooi een bloeiende cactus te zien, met drie bloemen!

Kickerdekick....Mammeloe...het is afkicken geblazen!

Reeds 36 uur zonder internet nu in mijn appartement. Dat is afkicken! Nu ben ik ook alweer een paar dagen gestopt met het roken van sigaren! Dat is ook afkicken! Het is afkicktijd dus. Dit zijn toch wel smetjes in paradise. Natuurlijk laat ik de trouwe lezer zoveel mogelijk mooie dingen zien, maar het leven in een derde wereld land waar je de taal nog niet van machtig bent heeft ook zijn keerzijdes. In de Nederland had ik de helpdesk van Ziggo om de haverklap gebeld. Hier kan je niets. Gewoon maar afwachten en dat is nu eenmaal niet mijn sterkste kant. Vooral niet omdat ik midden in een nieuw projekt zit en dus eigenlijk doorlopend internet nodig heb. Als u zich afvraagt hoe dit verhaal dat wordt gepubliceerd. Nu gelukkig is er overal wel WIFI in allerlei restaurants en bars. Maar dat is dus niet de ideale plek om aan een website te werken.
Toch zal ik mijn gedachten moeten herbezien voor de toekomst. Het is toch wel lastig om afhankelijk te zijn van internet. In het kader van mijn onthechting aan iedere vorm van ‘verslaving’ is internet er toch ook wel één. Hoeveel tijd ik daaraan door heb gebracht is niet te tellen. Het gaat hier in de DR gewoon door in feite. Maar realistisch is dat ik me toch niet wil ingraven hier. Ik wil blijven leven volgens het principe ‘binnen 30 seconden de koffer inpakken en wegwezen’. Dus als ik meer zekerheid wil hebben dan zal ik een huisje moeten huren en dan mijn eigen aansluiting. Voor zo’n stap ben ik niet klaar. Vooral niet omdat ik niet weet of de DR het land is waar ik bij wijze van spreken dood wil gaan. Al zou het wel een lekkere warme dood zijn dan. Toch een pluspuntje weer!
Over het weer gesproken kan ik zeggen dat de DR omringd wordt op dit moment door allerlei tropische stormen die tot ontwikkeling komen op de Atlantisch Oceaan en de Golf van Mexico. Wat er hier van wordt gemerkt is dat er wel veel regendagen zijn nu. Maar tot echte storm uitbarstingen komt het nog niet. Dit seizoen loopt door tot eind oktober. Dus we zien wat hoe dit verder ontwikkelt.

Nou mensen ik hoop de volgende update weer vanuit mijn appartement te kunnen uploaden!

Nieuwe muziek website Music impassioned!

De laatste tijd ben ik erg druk bezig geweest met mijn laatste ontwerp voor een muziek website. Dit als opvolging van www.jazzlinks.net
Een site die naar mijn smaak verouderd was, doordat het in HTML is gemaakt en niet die ‘moderne’ web 2.0 dingetjes heeft. Zoals post direct door kunnen sturen naar Facebook, Twitter en Google buzz. Of Newreaders kunnen vullen met de nieuwe items door middel van RSS. Dus ineens was daar het idee en zie hier: http://music-impassioned.blogspot.com/

Music impassioned database. Het heeft een label systeem, die de website kan laten functioneren als een database. Mede ook door de search mogelijkheden van Google. Als de website over een poosje goed in de Google index zit dan wordt het allemaal perfect weergegeven. Dit is natuurlijk schitterend ten opzichte van de oude Jazzlinks.net website. Op dit moment ben ik druk doende alle oude jazzlinks.net content over te hevelen.
Een aardige klus kan ik wel stellen en dan ga ik op zoek naar nieuwe soorten muziek om de website mee te gaan vullen. Het staat open voor iedere muziek artiest, ook jonge mensen die nog geen geld hebben voor het maken en onderhouden van een site kunnen hier een presentatie krijgen. Dit is een lange termijn project, maar erg leuk om te doen!

Dus daar is mijn tijd de laatste in gaan zitten. Iedere dag op het strand zitten komt op een gegeven moment ook je strot uit zetten. Ik heb projecten nodig om mee bezig te zijn. Ik hou van het scheppen van iets tot iets meer hahaha.

Ik was trouwens in onderhandeling met een Nederlandse die een huis heeft in Samana / Las Terrenas. Maar mensen doen maar wat tegenwoordig. Ze roepen en zeggen maar wat. Ik had al prijs en datum afgesproken, blijkt ineens dat de Dame in kwestie een huurder die meer betaald en langer blijft. Je reinste woord breuk / contract breuk. Alles staat op papier. Maar ik laat het maar gaan. Ik haat die waardeloze shit van mensen steeds meer. Dat lege gelul. Vreselijk! En je dan verschuilen achter impulsief gedrag om aan je hebberigheid van een paar honderd dollar meer te kunnen verschuilen. Wat daar draait het allemaal om uiteindelijk. Hebzucht. Ik wil gelijk in ‘verschils denken’ gaan schieten en de wetten van oorzaak en gevolg erop los laten. Maar ik laat het maar rustig los.

Ik ben veels te blij met mijn nieuwe creatie. Dus mensen….. stuur het door als je vrienden en relaties hebt in de muziek wereld.
Tot de volgende update!