Velen trouwe lezers zullen zich nu afvragen of het wel allemaal goed gaat hier met mij in de tropen. Heeft de tropenkolder dan toch toegeslagen? Ik zie de vertwijfeling op de letters verslindende koppies. Rode wangen en diepe rimpels worden getrokken in de voorhoofden. Een bloeiende cactus? Was ist loss??
Toch kan ik u geruststellen. Het is geen tropen kolder. Alleen heb ik dit proces met veel genoegen mogen aanschouwen. Uitermate rustgevend om dit te mogen zien. Nu ben ik inderdaad niet iemand die zoiets nastreeft. Toen ik ging googelen las ik op diverse plekken over het onderwerp van een cactus die in de bloei gaat, dat het een levensdoel is van velen cacti liefhebbers. Een bloeiende cactus zien en dan sterven is zo ongeveer het motto. Het eigenaardige aan de info die ik las, is dat het vanuit de cactus inderdaad een moment is waarop de plant verwacht dood te gaan, door extreme omstandigheden. Dan gaat hij bloeien om zijn zaad ter aarde te storten. Want de bloem zit inderdaad vol met zaad, hetgeen een prachtige aanblik geeft. Maar ik voel me daar niet schuldig onder. Die plant stond daar al, toen ik hier kwam wonen. Dus nu niet gelijk met een verwijtend vingertje gaan zitten zwaaien. Mijn indruk is dat de plant het prima naar zijn zin heeft. Er is de laatste tijd regelmatig weer wat water over hem heen gekomen en persoonlijk denk ik dat deze serenade aan de dood een totaal overbodige handeling is geweest. Maar ik heb van de dagen dat dit proces met zich meebracht genoten!
Het is zeker mooi een bloeiende cactus te zien, met drie bloemen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten