Na het overlijden van mijn soulmate heb ik het besluit genomen om Nederland te gaan verlaten. Dit was ook op sterk aandringen van haar kant. Zij kende mij immers beter dan ik mezelf ken. Dit is moeilijk uit te leggen, maar ze heeft zo vaak hierin gelijk gehad. Onvoorstelbaar. Dit mis ik wel enorm, haar inzicht. Nu moet ik het allemaal uit mezelf gaan halen en dat is de eerste maanden best wel wennen geweest.
Na een paar maanden van totale passiviteit en verdriet ben ik nu dan zover. Ik doek alles op hier in Nederland en ik kan het U aanraden! Het is een enorme ervaring om je huidige leven uit te mesten en alles weg te gooien waar je in zoveel jaren aan hebt vastgehouden. Weg moet die ballast is mijn motto geweest de afgelopen maanden. Hooguit dingen gescand omdat je nu eenmaal niet je bestaan totaal kan uitwissen. Dat is iets waar je de dood voor nodig hebt. Dus die laatste restanten zullen toch nog even meegezeuld moeten worden.
Iedere dag zie ik mijn leefruimte leger worden en dat is goed.
De tickets zijn gekocht en ik ga dan binnenkort naar de Dominicaanse Republiek. Naar een bananen republiek met eindeloze zandstranden. Waarom deze keus? Het is een tropisch eiland en het is er altijd warm. Als je innerlijk eenzaam en verlaten bent en je niet overgeeft aan drank, drugs, cigaretten en sex dan is een ALTIJD warme temperatuur heerlijk!
Ik zie wel wat daar op me af gaat komen. Daar kan ik nu nog verder niets over zeggen. Het is nu de 'laatste loodjes' hier. Het grote loskoppelen en me volledig op mijn nieuwe bestaan gaan richten.
Adieu vaarwel vervlogen dagen,
vervlogen dagen van weleer.
Ik ga mijn leven eenzaam dragen,
adieu vaarwel, ik keer niet weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten